و عطر شان خالی ازاحساس شود
سکوتم را خواهم شکست!؟
سینه ام خالی از رازها خواهد شد!
شب را فرو خواهم ریخت
و فریاد خواهم کرد!!!
تا رنجش چشمان بی خوابم را
باساکنان خواب آلودهْ شهرم
تقسیم کنم !!؟
چون تکه ایی نان گندیده
برگرد دستارخانی ناموزون وبد بو!
قیام نافرجام اورا
فرجام خواهم داد!!!
استوپه های عشق را خواهم ساخت
وبر ویرانه های دروغ وفریب
لاله ای خواهم کاشت
با رنگی اصیل وبویی دل انگیز!!!
آنگاه لبریز میشوم ،لبریز لبریز!
ونفسی عمیق خواهم کشید
آرام ! مطمئن واستوار!!!
(سیمای هزاره)باميان
سلام. پست جدیدم تقدیم می شود به شما. با عنوان "الگوی رحمت".
پاسخحذف